Tegenwoordig zijn stand-alone DVD spelers niet duur meer. In veel huishoudens zijn ze al aanwezig. Ook CD-branders zijn tegenwoordig gemeengoed. En waarom zou je dan je moeizaam digitaal bewerkte films nog op VHS tape zetten als dat ook op CD kan? Helemaal omdat de kwaliteit daarvan minstens
die van VHS benadert en zelfs vaak beter is. Ook is het mogelijk menu's aan te brengen zodat je makkelijk naar bepaalde hoofdstukken kunt 'springen'.
Enige voorwaarde is dat de DVD speler zelfgemaakte CD's kan afspelen. Let daar goed op bij aanschaf van zo'n apparaat. Vele aanbiedingen lijken heel mooi. Maar vaak zijn dat spelers die hiertoe niet in staat zijn. En, als je dan toch een
wensenlijstje voor je nieuwe DVD speler maakt, zet daar dan ook het afspelen van MP3- en Rewritable CD's bij.
S-VCD (Super VCD) werkt met videobestanden in het MPEG2 formaat. Een AVI bestand, gemaakt met een videobewerkingsprogramma, wordt door middel van een 'encoder' omgezet naar dit formaat.
De meeste bewerkingsprogramma's zijn in staat bestanden in dit formaat weg te schrijven. Echter, in de meeste gevallen geven deze ingebouwde encoders niet zo'n erg beste kwaliteit MPEG bestanden. Dat is jammer, want om een acceptabele kwaliteit op je S-VCD te krijgen is dan een tussenstap nodig in de vorm van AVI bestanden. En dat betekent in de meeste gevallen dat je erg veel schijfruimte nodig hebt.
Het is het beste om de bewerkte films weg te schrijven in het hetzelfde AVI formaat als waarin de beelden gecaptured zijn. Voor bijv. de
Pinnacle DC10+ is dat het MJpeg formaat, voor de Pinnacle Studio de Luxe kaart het DV-AVI formaat. Daarna kunnen deze AVI bestanden worden omgezet naar MPEG2 met behulp van
een encodeerprogramma. TMPGenc (The MPEG Encoder) wordt door velen gezien als de encoder die de beste kwaliteit levert. Een nadeel is dat het encoderen erg lang duurt. Op de hoogste kwaliteit, mijn voorkeur, duurt het minimaal 8 maal de lengte van de filmclip. En dat op een AMD Athlon XP 1.8+.
Gebruik je Pinnacle's Studio7 en wil je daarmee in het mpeg formaat wegschrijven, hetgeen aanmerkelijk sneller gaat dan met TMPGenc, denk dan aan het volgende. Standaard staat bij Studio7 'prefiltering' aan. Ga bij 'Maak film' naar de instellingen. Kies voor 'SVCD compatibel'. Noteer de instellingen. Kies voor 'Door de gebruiker gedefiniëerd'. Neem de vorige instellingen over en schakel 'voorfilter' (prefiltering) uit.
Op deze manier krijg je een aanmerkelijk betere kwaliteit MPEG2 bestand. Maar het haalt het nog niet bij TMPGenc.
Maak met je bewerkingsprogramma meerdere AVI bestanden van je opgenomen filmfragmenten. Belangrijk hierbij is om vooruit te denken. Voor elke titel die je in je S-VCD menu wilt opnemen moet je een apart bestand maken. In totaliteit past er ongeveer 30 minuten film op een S-VCD. Voor VCD (MPEG1) is dat ongeveer twee keer zoveel.
Het beste is tijdens het capturen al in titels (hoofdstukken) te denken. Capture in ieder geval niet langer dan circa 15 minuten (in DV-AVI formaat een kleine 4Gb schijfruimte). Tot voor kort was het niet mogelijk bestanden groter dan 2Gb te maken. Nu is 4Gb de grens. Hoewel daar ook wel wat op te vinden is. Maar dan zul je toch op het NTFS systeem moeten overstappen.
Uiteraard kun je later in de bewerking ook je hoofdstukken indelen en als aparte AVI-bestanden wegschrijven.
Je wilt later natuurlijk vloeiende overgangen hebben als je de film in zijn totaliteit afspeelt. Maak daarom aan het begin van elk bestand een 'fade-in' en aan het eind een fade-out'. Normaal duurt een fade-out/fade-in overgang twee seconden. Omdat we hier eigenlijk maar de helft van dit effect gebruiken zou ik het terug brengen naar 1 seconde. Als je vervolgens de diverse fragmenten op CD brandt, zullen de fragmenten goed in elkaar overgaan.
Het is mij opgevallen dat bij het maken van de film het regelmatig voorkomt dat de laatste frames niet meegecodeerd worden. Dan krijg je dus het effect dat de fade-out niet volledig getoond wordt. Of dit veroorzaakt wordt door Studio7 of door TMPGenc heb ik nog niet kunnen vaststellen. Ik heb het opgelost door een stukje zwart van 1 seconde aan elk fragment te plakken en mee te laten coderen.
Ik heb dit stukje gemaakt door een titel (volledig scherm) te maken. Dat vervolgens 1 seconde lang gemaakt, en vervolgens opgeslagen als een AVI bestand. Deze heb ik in een verzameldirectory staan zodat ik die aan elk fragment kan toevoegen.
Nu je de AVI bestanden helemaal klaar hebt moeten ze worden omgezet (geëncodeerd) naar MPEG2. Ik gebruik hiervoor TMPGenc. Gebruik daarbij de standaard template voor SVCD. Je krijgt deze door op 'LOAD' te klikken en dan 'Super VideoCD (PAL)' (uit de template directory van TMPGenc) te kiezen. Zelf pas ik de settings nog enigszins aan. Bij 'Motion Search precision' kies ik voor 'Highest Quality'. Het hele encodeerproces wordt daar wel weer trager van maar ik wil de best mogelijke kwaliteit.
Nu zijn de bestanden klaar om op CD gezet te worden. Daarvoor gebruik ik Nero Burning Rom. Deze heeft de mogelijkheid om een eenvoudig maar doeltreffend menu te maken. Je moet wel de SVCD plugin voor Nero geïnstalleerd hebben.
Maak geen gebruik van de 'wizard'. Kies voor Bestand/nieuw, kies voor 'Super VideoCD'. In het tabblad 'Video-CD' controleren of het juiste formaat (PAL) is aangevinkt.
Ga naar het tabblad 'Menu' en klik daar 'Menu activeren' aan. Bekijk de verschillende opties. In ieder geval de 'Layout'. Hier bepaal je hoeveel 'thumbnails' in het menu zichtbaar zijn. Kies hier minimaal zoveel als je 'hoofdstukken' hebt. Laat de achtergrond bij voorkeur leeg. Immers, dan komen de 'thumbnails' beter tot hun recht. Denk erom, het menu is later niet meer te wijzigen.
Je hoeft natuurlijk geen gebruik te maken van thumbnails. Je kunt het ook alleen bij tekst laten.
Ga vervolgens naar het tabblad 'Label' en geef daar de CD een passende naam.
Aan de rechterkant van het venster nu op 'Nieuw' klikken. Daarna kun je via het verkennerscherm aan de rechterkant je MPG bestanden opzoeken en naar het linkerscherm slepen. Nero zal dan het menu gaan opbouwen.
Houd de onderste regel van het scherm in de gaten. Hier kun je zien hoeveel ruimte er nog over is.
Laat je niet in de war brengen door het aantal minuten dat daar vermeld wordt. S-VCD neemt ongeveer twee maal zoveel ruimte in beslag als gewoon VCD. En Nero rekent in VCD minuten. Dus 60 minuten is in werkelijkheid 30 minuten S-VCD.
Nu moeten we het eigenlijke menu gaan maken.
Klik met rechts en kies 'eigenschappen' (of dubbelklik) in de linkerkant op het eerste MPEG bestand. Het aantal seconden zet ik altijd op 0 (nul). hiermee bereik je dat de verschillende bestanden zonder onderbreking achter elkaar worden getoond.
Op het tabblad 'Menu' geef je het bestand de naam welke je in het menu wilt zien. Die wordt onder de thumbnail geplaatst. Zet geen nummer in de titel. Nero doet dat automatisch.
In het onderste gedeelte zie je een schuifknop. Hiermee kun je een scène kiezen welke je als thumbnail wilt gebruiken. Klik op OK en bekijk dan de eigenschappen van het menubestand. Als je dan een diagonaal kruis ziet in plaats van een thumbnail dan moet je de vorige procedure nog eens herhalen. Net zolang totdat er wel een thumbnail zichtbaar is. Herhaal dit voor alle andere bestanden.
Kies in het bestandsmenu voor opslaan als om je zorgvuldig gemaakte menu op te slaan, zodat je later eventueel nog een CD kunt branden of nog iets aan het menu wilt veranderen.
Nu kun je de CD gaan branden en als alles goed gaat van je eigengemaakt film gaan genieten via de DVD speler.
De hierboven beschreven procedure, samen met heel veel andere beschrijvingen over alles wat met DVD/VCD/S-VCD/videobewerking etc. te maken heeft, kun je op vele plaatsen op het Internet terug vinden. Een goede startplaats daarvoor is onder andere
http://doom9.org of http://dvdrhelp.com
Uiteraard zijn er veel betere methoden om menu's te maken. De methode met Nero is erg beperkt. Met Pinnacle Studio Express kun je veel meer doen. De mooiste mogelijkheden staan echter niet in de handleiding. Een Nederlandstalige site met heel veel nuttige tips en handleidingen is
http://studio.club.tip.nl. Zeker de moeite van het bezoeken waard.
